การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21
บทวิเคราะห์งานวิจัย
งานวิจัยเรื่อง “การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21” นี้เป็นงานวิจัยเชิงปฏิบัติการที่มุ่งแก้ไขปัญหาความรุนแรงในเด็กและเยาวชนอย่างเป็นรูปธรรม โดยใช้กระบวนการวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณ เชิงคุณภาพ และเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ซึ่งเป็นวิธีการที่เหมาะสมกับการศึกษาปัญหาที่มีความซับซ้อนและต้องการข้อมูลหลายมิติ การนำ ADDIE model มาใช้เป็นกรอบการพัฒนานวัตกรรมการเรียนการสอนนั้น แสดงให้เห็นถึงความเป็นระบบและเป็นขั้นตอนของการวิจัย เริ่มจากการวิเคราะห์ความต้องการ (Analysis) ไปจนถึงการประเมินผล (Evaluation) ทำให้สามารถตรวจสอบและปรับปรุงกระบวนการได้อย่างมีประสิทธิภาพ
จุดเด่นของงานวิจัยนี้อยู่ที่การบูรณาการองค์ความรู้จากหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาถึงทักษะชีวิตที่จำเป็น รูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชน และการพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนออนไลน์ การระบุถึงทักษะชีวิต 4 ด้านที่สำคัญ แนวทางการมีส่วนร่วมของชุมชน 8 ประการ วิธีการมีส่วนร่วม 7 ประการ และลักษณะการมีส่วนร่วม 3 กลุ่ม ถือเป็นผลลัพธ์ที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการวางแผนและดำเนินการเพื่อลดความรุนแรงในเด็กและเยาวชน การพัฒนาแพลตฟอร์มการเรียนการสอนออนไลน์ (MOOCs) เป็นการนำเทคโนโลยีมาใช้เพื่อขยายโอกาสในการเข้าถึงการเรียนรู้ เหมาะสมกับยุคสมัยและช่วยลดข้อจำกัดด้านสถานที่และเวลา
การใช้ t-test ในการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนและหลังเรียน เป็นวิธีการทางสถิติที่เหมาะสม และการที่ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยืนยันประสิทธิภาพของนวัตกรรมที่พัฒนาขึ้น นอกจากนี้ การสำรวจความพึงพอใจของนักเรียนและการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ ยังช่วยเสริมความน่าเชื่อถือให้กับผลการวิจัย แสดงให้เห็นถึงการพิจารณาผลลัพธ์อย่างรอบด้าน
อย่างไรก็ตาม งานวิจัยนี้ยังมีข้อจำกัดบางประการที่ควรพิจารณา เช่น กลุ่มตัวอย่างอาจมีขอบเขตจำกัด ทำให้การนำผลการวิจัยไปใช้กับบริบทอื่นๆ อาจต้องมีการปรับเปลี่ยน การศึกษาควรขยายขอบเขตไปยังกลุ่มตัวอย่างที่หลากหลายมากขึ้น รวมถึงการติดตามผลระยะยาวเพื่อประเมินความยั่งยืนของนวัตกรรม และควรมีการศึกษาถึงปัจจัยอื่นๆ ที่อาจมีผลต่อความรุนแรงในเด็กและเยาวชน เช่น ปัจจัยทางสังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม เพื่อให้ได้ภาพรวมที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
โดยรวมแล้ว งานวิจัยชิ้นนี้ถือว่ามีคุณค่าและเป็นประโยชน์อย่างมาก การนำเสนอผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม และการใช้กระบวนการวิจัยที่เป็นระบบ ช่วยให้สามารถนำไปต่อยอดและพัฒนาเพื่อแก้ไขปัญหาความรุนแรงในเด็กและเยาวชนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การพัฒนาต่อไปควรเน้นการปรับใช้กับบริบทที่หลากหลาย การขยายกลุ่มตัวอย่าง และการติดตามผลระยะยาวเพื่อให้เกิดความยั่งยืน
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมการศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริษัทหรือองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาหลักสูตร การผลิตสื่อการเรียนการสอน และการพัฒนาแพลตฟอร์มการเรียนรู้แบบออนไลน์ เนื่องจากงานวิจัยได้พัฒนารูปแบบการสอนทักษะชีวิตด้วยระบบออนไลน์แบบเปิด (MOOCs) ซึ่งสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้โดยตรงในอุตสาหกรรมนี้ นอกจากนี้ ยังเหมาะกับอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศ ซึ่งสามารถนำผลการวิจัยไปพัฒนาแพลตฟอร์มการเรียนรู้ และระบบการจัดการความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการลดความรุนแรงในเด็กและเยาวชน
งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพครู นักจิตวิทยา นักสังคมสงเคราะห์ และเจ้าหน้าที่ที่ทำงานเกี่ยวข้องกับเด็กและเยาวชน เนื่องจากผลการวิจัยได้นำเสนอทักษะชีวิตที่จำเป็น แนวทางการมีส่วนร่วมของชุมชน และรูปแบบการสอนที่สามารถนำไปใช้ในการทำงานได้โดยตรง นอกจากนี้ ยังเหมาะกับนักวิจัยที่สนใจศึกษาเกี่ยวกับการลดความรุนแรงในเด็กและเยาวชน และผู้ที่ทำงานด้านการพัฒนาหลักสูตร และการพัฒนาสื่อการเรียนการสอน เพราะงานวิจัยนี้ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกและแนวทางปฏิบัติที่เป็นประโยชน์
| รหัสโครงการ : | 117040 |
| หัวหน้าโครงการ : | ผศ.ดร. พรเทพ ลี่ทองอิน |
| ปีงบประมาณ : | 2564 |
| หน่วยงาน : | มหาวิทยาลัยสวนดุสิต |
| สาขาวิจัย : | กลุ่มข้อมูลด้านสังคมศาสตร์ |
| ประเภทโครงการ : | แผนงาน หรือชุดโครงการ |
| สถานะ : | ปิดโครงการ |
| คำสำคัญ : | |
| วัตถุประสงค์ : | 1. เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนทักษะชีวิตด้วยระบบออนไลน์แบบเปิด (MOOCs)2. เพื่อพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อลดความรุนแรงในเด็กและเยาวชนโดยใช้ทักษะชีวิต |
ผศ.ดร. พรเทพ ลี่ทองอิน. (2564). การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. กรุงเทพมหานคร, ขอนแก่น, ชลบุรี, ชุมพร, เชียงใหม่, นครปฐม, เพชรบุรี, เลย, สระบุรี, สุราษฎร์ธานี, อุดรธานี, อุทัยธานี.
ผศ.ดร. พรเทพ ลี่ทองอิน. 2564. "การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21". มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. กรุงเทพมหานคร, ขอนแก่น, ชลบุรี, ชุมพร, เชียงใหม่, นครปฐม, เพชรบุรี, เลย, สระบุรี, สุราษฎร์ธานี, อุดรธานี, อุทัยธานี.
ผศ.ดร. พรเทพ ลี่ทองอิน. "การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21". มหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 2564. กรุงเทพมหานคร, ขอนแก่น, ชลบุรี, ชุมพร, เชียงใหม่, นครปฐม, เพชรบุรี, เลย, สระบุรี, สุราษฎร์ธานี, อุดรธานี, อุทัยธานี.
ผศ.ดร. พรเทพ ลี่ทองอิน. การพัฒนานวัตกรรมส่งเสริมสังคมไทยไร้ความรุนแรงในเด็กและเยาวชนยุคศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยสวนดุสิต; 2564. กรุงเทพมหานคร, ขอนแก่น, ชลบุรี, ชุมพร, เชียงใหม่, นครปฐม, เพชรบุรี, เลย, สระบุรี, สุราษฎร์ธานี, อุดรธานี, อุทัยธานี.