กลุ่มข้อมูลด้านสังคมศาสตร์

การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย

... 14 กุมภาพันธ์ 2568

บทวิเคราะห์งานวิจัย

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศไทย ซึ่งเป็นงานวิจัยเชิงประยุกต์ที่ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ความสำคัญของงานวิจัยนี้สะท้อนให้เห็นจากความเปราะบางของภาคการท่องเที่ยวไทยต่อวิกฤตต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นภัยธรรมชาติ โรคระบาด หรือการก่อการร้าย เหตุการณ์เหล่านี้สร้างความเสียหายอย่างมหาศาลต่อเศรษฐกิจและภาพลักษณ์ของประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิกฤตการณ์โควิด-19 ที่ทำให้ภาคการท่องเที่ยวหยุดชะงักอย่างรุนแรง งานวิจัยนี้จึงตอบโจทย์ความจำเป็นเร่งด่วนในการสร้างความพร้อมรับมือและฟื้นตัวจากวิกฤตต่างๆ อย่างมีประสิทธิภาพ

กระบวนการวิจัยเริ่มจากการศึกษาและวิเคราะห์คู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติจากประเทศต้นแบบ อาทิ ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ประเทศในกลุ่มแคริเบียน และกลุ่มประเทศ OIC การเปรียบเทียบนี้ช่วยให้เห็นถึงความแตกต่างในรายละเอียดของการแบ่งระยะการปฏิบัติและการจัดตั้งองค์กร แม้จะมีความแตกต่างในรายละเอียด แต่หลักการพื้นฐาน ประเด็นสำคัญ และองค์ความรู้ที่จำเป็นกลับมีความสอดคล้องกัน ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการนำมาปรับใช้และต่อยอดสำหรับประเทศไทย

นอกจากนี้ งานวิจัยยังวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสถาบันของการบริหารจัดการวิกฤติในประเทศไทย โดยพบว่ากฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องมีความหลากหลายและแตกต่างกันไปตามประเภทของวิกฤติ ส่งผลให้เกิดความซับซ้อนในการบริหารจัดการ งานวิจัยจึงเสนอแนะให้กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬามีบทบาทสำคัญในการบริหารจัดการวิกฤติภาคการท่องเที่ยว โดยควรทำงานประสานกับศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.) และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอื่นๆ รวมถึงการจัดตั้งศูนย์ข้อมูลข่าวสารร่วม (Joint Information Center: JIC) เพื่อประชาสัมพันธ์ข้อมูลอย่างมีประสิทธิภาพและรวดเร็ว

ข้อเสนอแนะที่สำคัญคือการพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติที่ชัดเจนและครอบคลุม คู่มือนี้ควรระบุแนวทางการจัดตั้งองค์กรปฏิบัติการในภาวะฉุกเฉิน กลไกการประสานงานระหว่างหน่วยงานต่างๆ และแผนการปฏิบัติการในแต่ละระยะ ซึ่งจะช่วยให้การรับมือกับวิกฤติเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น งานวิจัยนี้จึงไม่เพียงแต่ศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาเท่านั้น แต่ยังนำเสนอแนวทางแก้ไขที่เป็นรูปธรรม โดยมุ่งหวังให้ภาคการท่องเที่ยวไทยมีความยืดหยุ่นและสามารถรับมือกับวิกฤติต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ การมีคู่มือที่ครอบคลุมและเป็นระบบจะช่วยลดความเสียหาย ฟื้นฟูได้เร็วขึ้น และสร้างความเชื่อมั่นให้กับนักท่องเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศ

งานวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาเอกสาร การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึก และการจัดประชุมกลุ่มย่อย ซึ่งเป็นวิธีการที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาประเด็นที่ซับซ้อนและต้องการความเข้าใจเชิงลึก ผลการวิจัยสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาแผนงาน นโยบาย และกลยุทธ์ในการบริหารจัดการวิกฤติของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทย ทำให้ภาคการท่องเที่ยวมีความมั่นคงและยั่งยืนมากยิ่งขึ้น

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด

งานวิจัยนี้เหมาะอย่างยิ่งกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว เนื่องจากงานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติโดยเฉพาะสำหรับอุตสาหกรรมนี้ อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีความเปราะบางต่อวิกฤตต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นภัยธรรมชาติ โรคระบาด หรือเหตุการณ์ทางการเมือง คู่มือที่พัฒนาขึ้นจะช่วยให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวสามารถรับมือกับวิกฤตเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ลดความเสียหาย และฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ งานวิจัยยังสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับอุตสาหกรรมอื่นๆ ที่มีความเสี่ยงต่อวิกฤตได้เช่นกัน เช่น อุตสาหกรรมการบิน อุตสาหกรรมโรงแรม และอุตสาหกรรมบันเทิง

งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับบุคคลากรในหลายอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการวิกฤติและการท่องเที่ยว เช่น เจ้าหน้าที่ภาครัฐที่รับผิดชอบด้านการท่องเที่ยว ผู้บริหารในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว นักวางแผนการท่องเที่ยว เจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และเจ้าหน้าที่ด้านการจัดการภัยพิบัติ คู่มือที่พัฒนาขึ้นจากงานวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อบุคคลเหล่านี้ในการเตรียมพร้อมรับมือและจัดการกับสถานการณ์วิกฤติต่างๆ ช่วยให้พวกเขาสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นได้

สร้างบทวิเคราะห์โดย Gemini เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2568
การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย
ภาพนี้สร้างโดย Image GPT เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2568
รหัสโครงการ : 7297
หัวหน้าโครงการ : ผศ.ดร. ทวิดา กมลเวชช
ปีงบประมาณ : 2563
หน่วยงาน : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
สาขาวิจัย : กลุ่มข้อมูลด้านสังคมศาสตร์
ประเภทโครงการ : แผนงาน หรือชุดโครงการ
สถานะ : ปิดโครงการ
คำสำคัญ :
วัตถุประสงค์ : 1. เพื่อศึกษาวิเคราะห์ความแตกต่างของคู่มือประเทศต้นแบบในการบริหารสถานการณ์วิกฤติและองค์ประกอบการบริหารสถานการณ์วิกฤติของประเทศไทย2. เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารสถานการณ์วิกฤติและคู่มือการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการบริหารสถานการณ์วิกฤติ3. เพื่อทบทวนและทดสอบความสมบูรณ์ของคู่มือการบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย4. เพื่อพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย

ผศ.ดร. ทวิดา กมลเวชช. (2563). การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.

ผศ.ดร. ทวิดา กมลเวชช. 2563. "การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย". มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.

ผศ.ดร. ทวิดา กมลเวชช. "การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย". มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2563. กรุงเทพมหานคร.

ผศ.ดร. ทวิดา กมลเวชช. การพัฒนาคู่มือบริหารสถานการณ์วิกฤติในการจัดการด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทย. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2563. กรุงเทพมหานคร.

Creative Commons : CC

Creative Commons
Attribution ให้เผยแพร่ ดัดแปลง โดยต้องระบุที่มา