กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี

การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ

... 12 เมษายน 2568

บทวิเคราะห์งานวิจัย

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนาและปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียจากฟาร์มปศุสัตว์และอุตสาหกรรมการเกษตรโดยใช้หลักการนำกลับธาตุอาหาร (Nutrient Recovery) ซึ่งเป็นแนวทางที่ยั่งยืนกว่าการบำบัดแบบเดิมๆ ที่มักเน้นเพียงการกำจัดมลพิษ หัวใจสำคัญอยู่ที่การสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบดเพื่อตกตะกอนธาตุอาหารที่เป็นสาเหตุของการเกิดปรากฏการณ์สาหร่ายเบ่งบานในแหล่งน้ำ การใช้เครื่องปฏิกรณ์แบบนี้มีข้อดีคือประหยัดพลังงานเนื่องจากไม่ต้องใช้ใบพัดในการคนสารละลาย

งานวิจัยได้แบ่งการทดลองออกเป็น 3 ส่วนหลักๆ ส่วนแรกศึกษาปัจจัยต่างๆ ที่มีผลต่อการนำกลับธาตุอาหารโดยเฉพาะฟอสฟอรัส จากน้ำเสีย การค้นหาค่า pH ที่เหมาะสมและอัตราส่วนระหว่างแมกนีเซียมและฟอสฟอรัส (Mg/P) ที่ 1.2:1 เป็นผลลัพธ์ที่สำคัญ แสดงให้เห็นว่าสามารถควบคุมกระบวนการได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยไม่ต้องใช้สารเคมีมากเกินไป การกำหนดค่าเหล่านี้เป็นการวางรากฐานสำคัญในการออกแบบและควบคุมเครื่องปฏิกรณ์ให้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด การลดการใช้สารเคมีนอกจากจะช่วยลดต้นทุนแล้ว ยังช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอีกด้วย

ส่วนที่สองศึกษาการเกาะติดของสตรูไวท์ (Struvite) บนวัสดุต่างๆ การเลือกใช้วัสดุที่เหมาะสมสำหรับเครื่องปฏิกรณ์เป็นเรื่องสำคัญต่อประสิทธิภาพและอายุการใช้งาน การทดลองกับวัสดุ 6 ชนิดและเลือกใช้สแตนเลสเนื่องจากสตรูไวท์เกาะติดน้อยที่สุด แสดงให้เห็นถึงความรอบคอบในการเลือกวัสดุ การเกาะติดน้อยของสตรูไวท์บนสแตนเลสอาจช่วยให้การบำรุงรักษาและทำความสะอาดเครื่องปฏิกรณ์ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตามควรมีการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับการกัดกร่อนของสแตนเลสในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรด-ด่างของน้ำเสียเพื่อประเมินอายุการใช้งานในระยะยาว

ส่วนที่สามศึกษาประสิทธิภาพของเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบด การทดลองกำหนด HRT (Hydraulic Retention Time) ที่เหมาะสมที่ 2 ชั่วโมง ซึ่งให้ประสิทธิภาพการนำกลับฟอสฟอรัสสูงถึง 93% แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเครื่องปฏิกรณ์ในการบำบัดน้ำเสียได้อย่างมีประสิทธิภาพ การวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์แสดงให้เห็นถึงระยะเวลาคืนทุน 7 ปี ซึ่งถือว่าเป็นระยะเวลาที่สมเหตุสมผล สำหรับการลงทุนในเทคโนโลยีการบำบัดน้ำเสีย แสดงให้เห็นถึงความคุ้มค่าของการลงทุนในระยะยาว

โดยรวมแล้ว งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาที่ครบถ้วน เริ่มจากการศึกษาปัจจัยพื้นฐาน การเลือกวัสดุ การออกแบบและทดสอบเครื่องปฏิกรณ์ และการวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์ การนำเสนอผลลัพธ์ที่ชัดเจนและการวิเคราะห์ที่สมเหตุสมผล ทำให้สามารถสรุปได้ว่าเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบดที่พัฒนาขึ้นมีความเป็นไปได้ที่จะนำไปใช้ในภาคอุตสาหกรรม เพื่อช่วยลดปัญหาการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ และเป็นทางเลือกที่ยั่งยืนในการบำบัดน้ำเสีย อย่างไรก็ตาม ควรมีการทดลองเพิ่มเติมในสภาพแวดล้อมจริงและในระดับอุตสาหกรรม เพื่อยืนยันประสิทธิภาพและความสามารถในการปรับใช้ในสถานการณ์ต่างๆ

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด

งานวิจัยนี้เหมาะสมกับอุตสาหกรรมการเกษตรโดยเฉพาะฟาร์มปศุสัตว์และโรงงานแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เนื่องจากน้ำเสียจากแหล่งเหล่านี้มักมีปริมาณธาตุอาหารสูง เช่น ฟอสฟอรัสและไนโตรเจน ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของการปนเปื้อนในแหล่งน้ำ เทคโนโลยีการนำกลับธาตุอาหารจากงานวิจัยนี้สามารถช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และอาจนำไปสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มจากธาตุอาหารที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้ นอกจากนี้ ยังเหมาะกับอุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร และอุตสาหกรรมอื่นๆ ที่มีน้ำเสียที่มีปริมาณธาตุอาหารสูง

งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับวิศวกรสิ่งแวดล้อม นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ผู้เชี่ยวชาญด้านการบำบัดน้ำเสีย และนักวิจัยด้านวิศวกรรมเคมี เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการออกแบบ การสร้าง และการทดสอบเครื่องปฏิกรณ์สำหรับบำบัดน้ำเสีย นอกจากนี้ยังเหมาะกับผู้ประกอบการที่สนใจลงทุนในธุรกิจบำบัดน้ำเสีย หรือธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการนำกลับมาใช้ประโยชน์จากทรัพยากร เช่น ธุรกิจเกษตรอินทรีย์ หรือธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการผลิตปุ๋ย

 

สร้างบทวิเคราะห์โดย Gemini เมื่อวันที่ 6 เมษายน 2568
การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ
ภาพนี้สร้างโดย Image GPT เมื่อวันที่ 6 เมษายน 2568
รหัสโครงการ : 175502
หัวหน้าโครงการ : รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล
ปีงบประมาณ : 2565
หน่วยงาน : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
สาขาวิจัย : กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี
ประเภทโครงการ : โครงการเดี่ยว
สถานะ : ปิดโครงการ
คำสำคัญ :
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการนำกลับธาตุอาหารจากน้ำเสียฟาร์มปศุสัตว์และการเพิ่มขนาดผลึกสตรูไวท์ เพื่อปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียโดยการสร้างเครื่องปฏิกรณ์สำหรับการนำกลับธาตุอาหารจากน้ำเสีย

รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. (2565). การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.

รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. 2565. "การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.

รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. "การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี, 2565. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.

รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2565. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.

Creative Commons : CC

Creative Commons
Attribution ให้เผยแพร่ ดัดแปลง โดยต้องระบุที่มา