การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ
บทวิเคราะห์งานวิจัย
งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนาและปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียจากฟาร์มปศุสัตว์และอุตสาหกรรมการเกษตรโดยใช้หลักการนำกลับธาตุอาหาร (Nutrient Recovery) ซึ่งเป็นแนวทางที่ยั่งยืนกว่าการบำบัดแบบเดิมๆ ที่มักเน้นเพียงการกำจัดมลพิษ หัวใจสำคัญอยู่ที่การสร้างเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบดเพื่อตกตะกอนธาตุอาหารที่เป็นสาเหตุของการเกิดปรากฏการณ์สาหร่ายเบ่งบานในแหล่งน้ำ การใช้เครื่องปฏิกรณ์แบบนี้มีข้อดีคือประหยัดพลังงานเนื่องจากไม่ต้องใช้ใบพัดในการคนสารละลาย
งานวิจัยได้แบ่งการทดลองออกเป็น 3 ส่วนหลักๆ ส่วนแรกศึกษาปัจจัยต่างๆ ที่มีผลต่อการนำกลับธาตุอาหารโดยเฉพาะฟอสฟอรัส จากน้ำเสีย การค้นหาค่า pH ที่เหมาะสมและอัตราส่วนระหว่างแมกนีเซียมและฟอสฟอรัส (Mg/P) ที่ 1.2:1 เป็นผลลัพธ์ที่สำคัญ แสดงให้เห็นว่าสามารถควบคุมกระบวนการได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยไม่ต้องใช้สารเคมีมากเกินไป การกำหนดค่าเหล่านี้เป็นการวางรากฐานสำคัญในการออกแบบและควบคุมเครื่องปฏิกรณ์ให้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด การลดการใช้สารเคมีนอกจากจะช่วยลดต้นทุนแล้ว ยังช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอีกด้วย
ส่วนที่สองศึกษาการเกาะติดของสตรูไวท์ (Struvite) บนวัสดุต่างๆ การเลือกใช้วัสดุที่เหมาะสมสำหรับเครื่องปฏิกรณ์เป็นเรื่องสำคัญต่อประสิทธิภาพและอายุการใช้งาน การทดลองกับวัสดุ 6 ชนิดและเลือกใช้สแตนเลสเนื่องจากสตรูไวท์เกาะติดน้อยที่สุด แสดงให้เห็นถึงความรอบคอบในการเลือกวัสดุ การเกาะติดน้อยของสตรูไวท์บนสแตนเลสอาจช่วยให้การบำรุงรักษาและทำความสะอาดเครื่องปฏิกรณ์ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตามควรมีการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับการกัดกร่อนของสแตนเลสในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรด-ด่างของน้ำเสียเพื่อประเมินอายุการใช้งานในระยะยาว
ส่วนที่สามศึกษาประสิทธิภาพของเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบด การทดลองกำหนด HRT (Hydraulic Retention Time) ที่เหมาะสมที่ 2 ชั่วโมง ซึ่งให้ประสิทธิภาพการนำกลับฟอสฟอรัสสูงถึง 93% แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเครื่องปฏิกรณ์ในการบำบัดน้ำเสียได้อย่างมีประสิทธิภาพ การวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์แสดงให้เห็นถึงระยะเวลาคืนทุน 7 ปี ซึ่งถือว่าเป็นระยะเวลาที่สมเหตุสมผล สำหรับการลงทุนในเทคโนโลยีการบำบัดน้ำเสีย แสดงให้เห็นถึงความคุ้มค่าของการลงทุนในระยะยาว
โดยรวมแล้ว งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาที่ครบถ้วน เริ่มจากการศึกษาปัจจัยพื้นฐาน การเลือกวัสดุ การออกแบบและทดสอบเครื่องปฏิกรณ์ และการวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์ การนำเสนอผลลัพธ์ที่ชัดเจนและการวิเคราะห์ที่สมเหตุสมผล ทำให้สามารถสรุปได้ว่าเครื่องปฏิกรณ์แบบฟลูอิดไดซ์เบดที่พัฒนาขึ้นมีความเป็นไปได้ที่จะนำไปใช้ในภาคอุตสาหกรรม เพื่อช่วยลดปัญหาการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ และเป็นทางเลือกที่ยั่งยืนในการบำบัดน้ำเสีย อย่างไรก็ตาม ควรมีการทดลองเพิ่มเติมในสภาพแวดล้อมจริงและในระดับอุตสาหกรรม เพื่อยืนยันประสิทธิภาพและความสามารถในการปรับใช้ในสถานการณ์ต่างๆ
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด
งานวิจัยนี้เหมาะสมกับอุตสาหกรรมการเกษตรโดยเฉพาะฟาร์มปศุสัตว์และโรงงานแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เนื่องจากน้ำเสียจากแหล่งเหล่านี้มักมีปริมาณธาตุอาหารสูง เช่น ฟอสฟอรัสและไนโตรเจน ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของการปนเปื้อนในแหล่งน้ำ เทคโนโลยีการนำกลับธาตุอาหารจากงานวิจัยนี้สามารถช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และอาจนำไปสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มจากธาตุอาหารที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้ นอกจากนี้ ยังเหมาะกับอุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร และอุตสาหกรรมอื่นๆ ที่มีน้ำเสียที่มีปริมาณธาตุอาหารสูง
งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับวิศวกรสิ่งแวดล้อม นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ผู้เชี่ยวชาญด้านการบำบัดน้ำเสีย และนักวิจัยด้านวิศวกรรมเคมี เนื่องจากเกี่ยวข้องกับการออกแบบ การสร้าง และการทดสอบเครื่องปฏิกรณ์สำหรับบำบัดน้ำเสีย นอกจากนี้ยังเหมาะกับผู้ประกอบการที่สนใจลงทุนในธุรกิจบำบัดน้ำเสีย หรือธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการนำกลับมาใช้ประโยชน์จากทรัพยากร เช่น ธุรกิจเกษตรอินทรีย์ หรือธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการผลิตปุ๋ย
| รหัสโครงการ : | 175502 |
| หัวหน้าโครงการ : | รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล |
| ปีงบประมาณ : | 2565 |
| หน่วยงาน : | มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี |
| สาขาวิจัย : | กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี |
| ประเภทโครงการ : | โครงการเดี่ยว |
| สถานะ : | ปิดโครงการ |
| คำสำคัญ : | |
| วัตถุประสงค์ : | เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการนำกลับธาตุอาหารจากน้ำเสียฟาร์มปศุสัตว์และการเพิ่มขนาดผลึกสตรูไวท์ เพื่อปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียโดยการสร้างเครื่องปฏิกรณ์สำหรับการนำกลับธาตุอาหารจากน้ำเสีย |
รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. (2565). การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.
รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. 2565. "การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.
รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. "การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี, 2565. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.
รศ.ดร. ภาติญา เขมาชีวะกุล. การปรับปรุงระบบบำบัดน้ำเสียด้วยเครื่องปฏิกรณ์สำหรับนำกลับธาตุอาหารเพื่อลดการปนเปื้อนธาตุอาหารในแหล่งน้ำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2565. นครปฐม, ประจวบคีรีขันธ์, ราชบุรี, สระบุรี.