โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร
บทวิเคราะห์งานวิจัย
งานวิจัยเรื่อง “โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร” นี้ เป็นงานวิจัยเชิงบูรณาการที่ครอบคลุมหลายมิติของปัญหาฝุ่น PM2.5 ในกรุงเทพมหานคร โดยมุ่งเน้นไปที่การระบุแหล่งกำเนิด การหาปริมาณ และการพัฒนาแบบจำลองเพื่อคาดการณ์และประเมินผลของมาตรการต่างๆ ในการแก้ไขปัญหา ความโดดเด่นของงานวิจัยนี้คือการนำแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ WRF-CAMX และ CFD มาใช้ในการจำลองการกระจายตัวของมลพิษในสภาพแวดล้อมของเมือง ซึ่งช่วยให้สามารถวิเคราะห์ผลกระทบของมาตรการต่างๆ ได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น นอกจากนี้ ยังมีการพัฒนาแบบจำลองการตัดสินใจเชิงนโยบายอย่างง่าย (Simple Policy Decision Model) เพื่อจัดลำดับความสำคัญของมาตรการต่างๆ ที่ภาครัฐได้ดำเนินการอยู่ การใช้แบบจำลองนี้ช่วยให้สามารถประเมินประสิทธิภาพของมาตรการแต่ละอย่างได้อย่างเป็นรูปธรรม และนำไปสู่การกำหนดนโยบายที่เหมาะสมยิ่งขึ้น
จุดแข็งของงานวิจัยนี้อยู่ที่การบูรณาการข้อมูลจากหลายแหล่ง เช่น ข้อมูลการตรวจวัดและวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีของ PM2.5 ข้อมูลความสัมพันธ์ระหว่างการจราจรและปริมาณฝุ่น และข้อมูลจากแบบจำลองการกระจายตัวของฝุ่น การนำข้อมูลเหล่านี้มาวิเคราะห์ร่วมกันทำให้สามารถระบุแหล่งกำเนิดของฝุ่น PM2.5 ได้อย่างครอบคลุมและแม่นยำยิ่งขึ้น และสามารถประเมินผลกระทบของมาตรการต่างๆ ได้อย่างสมเหตุสมผล ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของมาตรการต่างๆ ที่แตกต่างกันออกไป เช่น การจัดการวัสดุทางการเกษตรมีประสิทธิภาพลดฝุ่นได้สูงถึง 26% การส่งเสริมยานพาหนะไฟฟ้าลดฝุ่นได้ 20% และการติดตั้ง DPF ในรถยนต์ช่วยลดฝุ่นได้ 18% ข้อมูลเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการกำหนดนโยบายและการจัดสรรงบประมาณเพื่อแก้ไขปัญหา PM2.5 อย่างมีประสิทธิภาพ
อย่างไรก็ตาม งานวิจัยยังมีข้อจำกัดบางประการ เช่น การใช้แบบจำลองการตัดสินใจเชิงนโยบายอย่างง่ายอาจไม่ครอบคลุมปัจจัยทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับปัญหา PM2.5 และอาจมีความคลาดเคลื่อนในการประเมินผลกระทบของมาตรการบางอย่าง นอกจากนี้ การศึกษาเน้นไปที่กรุงเทพมหานคร อาจไม่สามารถนำผลการวิจัยไปใช้กับพื้นที่อื่นๆ ได้โดยตรง จำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยนแบบจำลองและมาตรการให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมของแต่ละพื้นที่ อย่างไรก็ตาม งานวิจัยนี้เป็นการเริ่มต้นที่ดีในการแก้ไขปัญหา PM2.5 และผลการวิจัยสามารถนำไปใช้เป็นพื้นฐานในการพัฒนางานวิจัยในอนาคต เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลและความรู้ที่ครอบคลุมมากยิ่งขึ้น และนำไปสู่การแก้ไขปัญหา PM2.5 ได้อย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเน้นถึงความสำคัญของการควบคุมแหล่งกำเนิดมลพิษ (Source Control) และการบูรณาการมาตรการต่างๆ อย่างเป็นระบบ รวมถึงการคำนึงถึงมิติต่างๆ เช่น ความปลอดภัย ความประหยัด และการรักษาสิ่งแวดล้อมในการกำหนดนโยบาย และการจัดการเศษวัสดุทางการเกษตรอย่างครบวงจร เพื่อการจัดการคุณภาพอากาศที่ยั่งยืน
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมด้านสิ่งแวดล้อม พลังงาน ยานยนต์ และเทคโนโลยีสารสนเทศ เพราะผลการวิจัยสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ๆ เพื่อลดปริมาณฝุ่น PM2.5 เช่น การพัฒนายานพาหนะไฟฟ้า การพัฒนาตัวกรองฝุ่นสำหรับรถยนต์ หรือการพัฒนาเทคโนโลยีการตรวจวัดและวิเคราะห์ฝุ่น นอกจากนี้ ยังสามารถนำไปใช้ในการวางแผนและกำหนดนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม เพื่อควบคุมมลพิษทางอากาศ และส่งเสริมการใช้พลังงานสะอาด อุตสาหกรรมการเกษตรก็ได้รับประโยชน์จากงานวิจัยนี้เช่นกัน เพราะผลการวิจัยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการจัดการเศษวัสดุทางการเกษตร เพื่อลดปริมาณฝุ่น การประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมเหล่านี้จะช่วยส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืนและลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับนักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม วิศวกรสิ่งแวดล้อม นักวางแผนเมือง นักเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อม และนักวิจัยด้านนโยบายสาธารณะ เพราะผลการวิจัยสามารถนำไปใช้ในการวิเคราะห์ การประเมิน และการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหา PM2.5 นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมสามารถนำข้อมูลและแบบจำลองจากงานวิจัยไปใช้ในการศึกษาและวิเคราะห์แหล่งกำเนิด การกระจายตัว และผลกระทบของ PM2.5 วิศวกรสิ่งแวดล้อมสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการออกแบบและพัฒนาเทคโนโลยี เพื่อควบคุมมลพิษทางอากาศ นักวางแผนเมืองสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการวางแผนและออกแบบเมือง เพื่อลดปริมาณฝุ่น นักเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อมสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการประเมินต้นทุนและผลประโยชน์ของมาตรการต่างๆ และนักวิจัยด้านนโยบายสาธารณะสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการกำหนดนโยบาย เพื่อแก้ไขปัญหา PM2.5 อย่างมีประสิทธิภาพ
| รหัสโครงการ : | 12547 |
| หัวหน้าโครงการ : | รองศาสตราจารย์ ศิริมา ปัญญาเมธีกุล |
| ปีงบประมาณ : | 2563 |
| หน่วยงาน : | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
| สาขาวิจัย : | กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี |
| ประเภทโครงการ : | แผนงาน หรือชุดโครงการ |
| สถานะ : | ปิดโครงการ |
| คำสำคัญ : |
|
| วัตถุประสงค์ : | ๑) เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลการกระจายขนาด องค์ประกอบทางเคมีของฝุ่นละอองขนาดเล็กไม่เกิน ๒.๕ไมครอน และข้อมูลด้านแหล่งกำเนิดและปริมาณฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM ๒.๕ ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร๒) เพื่อระบุมาตรการเชิงพื้นที่ที่มีศักยภาพในการลดมลพิษทางอากาศโดยเฉพาะ PM ๒.๕ อันเนื่องมาจากภาคการขนส่ง๓) เพื่อพัฒนาแบบจำลองการกระจายตัวของมลพิษในสภาพของความเป็นเมือง และพัฒนาแบบจำลองสำหรับการตัดสินใจเชิงนโยบาย โดยใช้ข้อมูลจากแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ WRF-CAMX และ CFD ในบรรยากาศของกรุงเทพมหานครและปริมณฑล |
รองศาสตราจารย์ ศิริมา ปัญญาเมธีกุล. (2563). โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. .
รองศาสตราจารย์ ศิริมา ปัญญาเมธีกุล. 2563. "โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. .
รองศาสตราจารย์ ศิริมา ปัญญาเมธีกุล. "โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2563. .
รองศาสตราจารย์ ศิริมา ปัญญาเมธีกุล. โครงการวิจัยเชิงบูรณาการด้านเทคโนโลยีและสังคมเพื่อบรรเทาปัญหาฝุ่นละออง PM 2.5 กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2563. .