กลุ่มข้อมูลด้านสังคมศาสตร์

การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้

... 19 มีนาคม 2568
การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้
ภาพนี้สร้างโดย Image GPT เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2568

บทวิเคราะห์งานวิจัย

งานวิจัยเรื่อง "การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้" เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพที่มุ่งศึกษาการบริหารจัดการแรงงานข้ามชาติทักษะต่ำในสามประเทศเป้าหมาย ได้แก่ สิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้ โดยเปรียบเทียบกระบวนการต่างๆ ตั้งแต่การรับเข้า การจ้างงาน ไปจนถึงการส่งกลับประเทศต้นทาง งานวิจัยนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากแรงงานข้ามชาติทักษะต่ำมีบทบาทสำคัญต่อเศรษฐกิจของหลายประเทศในภูมิภาคอาเซียน รวมทั้งประเทศคู่เจรจา การศึกษาเปรียบเทียบนโยบายและกลไกการบริหารจัดการของประเทศต่างๆ จะช่วยให้เข้าใจถึงทั้งข้อดี ข้อเสีย และความท้าทายในการจัดการแรงงานกลุ่มนี้ได้อย่างครอบคลุม

จุดเด่นของงานวิจัยนี้คือการใช้กรณีศึกษาที่หลากหลาย สิงคโปร์เป็นประเทศที่มีระบบการบริหารจัดการแรงงานต่างชาติที่เข้มงวดและมีประสิทธิภาพ ไต้หวันมีนโยบายที่เปิดกว้างกว่า ในขณะที่เกาหลีใต้มีข้อตกลงระดับรัฐบาลในการจัดส่งแรงงาน การเปรียบเทียบสามกรณีศึกษาที่แตกต่างกันนี้ช่วยให้เห็นภาพรวมที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และสามารถนำมาวิเคราะห์เพื่อหาแนวทางที่ดีที่สุดสำหรับประเทศไทยได้

นอกจากการเปรียบเทียบนโยบายแล้ว งานวิจัยยังให้ความสำคัญกับกระบวนการต่างๆ เช่น การรับเข้าประเทศ การจ้างงาน และการส่งแรงงานกลับประเทศ การวิเคราะห์เชิงลึกในแต่ละขั้นตอนจะช่วยระบุปัญหาและอุปสรรคที่อาจเกิดขึ้น และนำไปสู่การเสนอแนะแนวทางแก้ไขที่ตรงจุด เช่น การจัดตั้งหน่วยงานคัดสรรแรงงาน การฝึกอบรมแรงงาน การกำหนดค่าบริการจัดหางาน และการควบคุมผู้ติดตามแรงงาน การที่งานวิจัยนี้ให้ความสำคัญกับการเคารพข้อตกลงระหว่างประเทศ และปฏิญญาเซบูของอาเซียน แสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบต่อสังคมและความยั่งยืนของการบริหารจัดการแรงงานข้ามชาติ

อย่างไรก็ตาม ข้อจำกัดของงานวิจัยอาจอยู่ที่การศึกษาเชิงคุณภาพที่ใช้ตัวอย่างจำกัด การศึกษาเพิ่มเติมด้วยข้อมูลเชิงปริมาณอาจช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้กับผลการวิจัย และการศึกษาในระยะยาวเพื่อติดตามผลของนโยบายต่างๆ ที่นำไปใช้ ก็จะเป็นประโยชน์ต่อการปรับปรุงนโยบายในอนาคต ถึงแม้จะมีข้อจำกัด งานวิจัยชิ้นนี้ก็ถือว่ามีคุณค่า และสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนานโยบายการบริหารจัดการแรงงานข้ามชาติทักษะต่ำของประเทศไทยได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการจัดการค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง การสร้างระบบการคุ้มครองแรงงาน และการสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมและยั่งยืนสำหรับทั้งแรงงานและประเทศผู้รับ

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมที่พึ่งพาแรงงานข้ามชาติทักษะต่ำเป็นหลัก เช่น อุตสาหกรรมการก่อสร้าง อุตสาหกรรมเกษตรกรรม อุตสาหกรรมบริการ และอุตสาหกรรมการผลิตบางประเภท เหตุผลก็เพราะงานวิจัยนี้ศึกษาถึงกลไกและนโยบายในการบริหารจัดการแรงงานกลุ่มนี้ ข้อมูลและข้อเสนอแนะจากงานวิจัยจะช่วยให้อุตสาหกรรมเหล่านี้ปรับปรุงกระบวนการบริหารจัดการแรงงาน ลดความเสี่ยงด้านกฎหมาย และเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน นอกจากนี้ งานวิจัยยังช่วยให้ธุรกิจเข้าใจถึงข้อกำหนดและข้อปฏิบัติที่ดีในการจ้างแรงงานต่างชาติ ซึ่งจะช่วยสร้างความยั่งยืนให้กับธุรกิจในระยะยาว

งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับผู้ที่ทำงานด้านทรัพยากรมนุษย์ นักวิชาการด้านแรงงาน นักเศรษฐศาสตร์ นักกฎหมาย และผู้ที่เกี่ยวข้องกับนโยบายสาธารณะ เหตุผลก็เพราะงานวิจัยนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการบริหารจัดการแรงงานข้ามชาติ ซึ่งเป็นประเด็นสำคัญในหลายประเทศ ข้อมูลและข้อเสนอแนะจากงานวิจัยจะช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้สามารถพัฒนานโยบาย กลไก และกระบวนการต่างๆ เพื่อให้การบริหารจัดการแรงงานข้ามชาติมีประสิทธิภาพมากขึ้น และเป็นธรรมต่อทั้งแรงงานและนายจ้าง นอกจากนี้ งานวิจัยยังสามารถนำไปใช้ในการศึกษาต่อยอด เพื่อทำความเข้าใจถึงปัญหาและความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับแรงงานข้ามชาติได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

สร้างบทวิเคราะห์โดย Gemini เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2568
รหัสโครงการ : 7537
หัวหน้าโครงการ : นางพาฝัน นิลสวัสดิ์ ดูฮาเมลน์
ปีงบประมาณ : 2563
หน่วยงาน : มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
สาขาวิจัย : กลุ่มข้อมูลด้านสังคมศาสตร์
ประเภทโครงการ : โครงการเดี่ยว
สถานะ : ปิดโครงการ
คำสำคัญ :
วัตถุประสงค์ : 1. เพื่อศึกษาเปรียบเทียบนโยบายด้านแรงงานย้ายถิ่นในประเทศไทย มาเลเซีย และสิงคโปร์ 2.เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นในประเทศไทย มาเลเซีย และสิงคโปร์ 3.เพื่อหาแนวทางการสร้างมาตรฐานในการบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นร่วมกันในกลุ่มประเทศ(ปลายทาง) ผู้รับแรงงานย้ายถิ่นของอาเซียน

นางพาฝัน นิลสวัสดิ์ ดูฮาเมลน์. (2563). การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. กรุงเทพมหานคร, มาเลเซีย, สงขลา, สาธารณรัฐสิงคโปร์.

นางพาฝัน นิลสวัสดิ์ ดูฮาเมลน์. 2563. "การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้". มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. กรุงเทพมหานคร, มาเลเซีย, สงขลา, สาธารณรัฐสิงคโปร์.

นางพาฝัน นิลสวัสดิ์ ดูฮาเมลน์. "การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้". มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, 2563. กรุงเทพมหานคร, มาเลเซีย, สงขลา, สาธารณรัฐสิงคโปร์.

นางพาฝัน นิลสวัสดิ์ ดูฮาเมลน์. การบริหารจัดการแรงงานย้ายถิ่นทักษะต่ำของกลุ่มประเทศอาเซียนและคู่เจรจา กรณีศึกษา : ประเทศสิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่; 2563. กรุงเทพมหานคร, มาเลเซีย, สงขลา, สาธารณรัฐสิงคโปร์.

Creative Commons : CC

Creative Commons
Attribution ให้เผยแพร่ ดัดแปลง โดยต้องระบุที่มา